TANTUM ergo Sacramentum
Veneremur cernui:
Et antiquum documentum
Novo cedat ritui:
Praestet fides supplementum
Sensuum defectui.
Genitori, Genitoque
Laus et iubilatio,
Salus, honor, virtus quoque
Sit et benedictio:
Procedenti ab utroque
Compar sit laudatio.

W nawiązaniu do wezwania Rady Stałej Episkopatu skierowanego do mediów katolickich,  w 2020 roku w czasie epidemii Covid19 opublikowałem na swoim blogu Rok Boży  szereg linków do nagrań dobrych rekolekcyj wielkopostnych i kazań pasyjnych. W kolejnych latach uzupełniam ten cykl o kolejne rekolekcje.Dziś prezentuję rekolekcje wygłoszone w lutym 2023 roku w Duszpasterstwie Akademickim w Rzeszowie przez księdza Bogusława Kowalskiego. za kanałem Rzeszowskie Wieczory Uwielbienia.

Kolejna porcja arcyciekawych rozważań ojca Ottona od Aniołów OCD o mistycznym znaczeniu kolejnego okresu liturgicznego.

Ale oto cud: przez swoją śmierć Chrystus zwycięża nienawiść! Wprowadza w świat tchnienie Ducha Świętego. Miłość, którą zostawia nam w eucharystycznym misterium sprawowanym każdego dnia, w eucharystycznym pokarmie Jego Ciała! I ta miłość staje się jedyną normą postępowania uczniów Chrystusa we wszystkich sytuacjach także zględem nieprzyjaciół. Ale praktycznie funkcjonuje w uczniach Chrystusa tylko wtedy, kiedy z ołtarza przechodzi do ich wnętrza i do końca zapełnia serce. Gdy nie pozostawia żadnej szczeliny, gdzie kryje się ciemność śmierci i nienawiści.

Pan jest dla nas, s. 303

Być ochrzczonym, dla pierwszych chrześcijan i dla nas, to otrzymać Ducha Świętego, który jest Duchem zmartwychwstałego Chrystusa. A to znowu znaczy: otrzymać Go od Jezusa, ale dlatego, że najpierw Duch Swięty przyprowadził neofitę, niedawnego poganina, do Tego, który z Ducha i mocą Ducha głosi słowo: do Jezusa. Duch prowadzi do Chrystusa i Duch Apostołów, by głosili Jego słowo. Duch w nich się zbliża do tych, którzy Go nie znają, i Duch świeci w umyśle pogan. I jednoczy tych, którzy nie wiedzą, z tymi, którzy wiedzą. Wszyscy w Duchu przychodzą do Chrystusa, który ukazuje im Ojca, objawia Trójcę Przenajświętszą jako Boga bliskiego i zbawiającego. Pada ciągle w naszej godzinie historii słowo ,,wyzwolenie” zamiennik ,,zbawienia”, którego wielu z nas nie rozumie. Jak często wielu z nas nie wie, z czego chce być wyzwolonym! Chrześcijańska droga idzie tędy.

Pan jest dla nas, s. 106 – 107

Święta Bożego Narodzenia, które są już za tydzień, będą dla wielu ludzi momentem wielkiej zadumy i głębokich refleksji. Nawet jeśli wiara ich jest powierzchowna, będą sięgać do najistotniejszych symboli chrześcijańskich przy łamaniu opłatka, przy ozdabianiu drzewka czy przy spożywaniu ryby wigilijnej. Opłatek wskazuje jakże wymownie na Chleb Eucharystii. Drzewko pelne ozdób przypomina rajskie „drzewo poznania dobra i zla” (Rdz 2, 17), które „ma owoce dobre do jedzenia i jest rozkoszą dla oczu” (Rdz 3, 6), drzewo kuszenia i upadku, zapowiadające zwycięskie drzewo krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata. „Ryba”, ichthys, znaczy w skrócie: Jezus Chrystus, Syn Boży, Zbawiciel.

Pan jest dla nas, s. 51

Ojciec Ludwik Thomas Merton OCSO zginął tragicznie 10 grudnia 1968 roku. W rocznicę jego śmierci przypominam, co pisałem o ostatniej książce, którą osobiście dokończył i przygotował do  druku. Po niej był jeszcze tylko „Dziennik azjatycki”, z oczywistych powodõw nieukończony.

I kolejna książka religijna na mojej tegorocznej liście lektur. Znów związana z mistyką katolicką, choć tym razem nie kobiecą, ale raczej męską, a przedewszystkiem monastyczną. W ogóle jednak nie należy zbyt ostro rozgraniczać nurtów w mistyce katolickiej. Męska, czy kobieca, monastyczna, czy karmelitańska, mistyka katolicka jest de facto jedna.

„Modlitwa kontemplacyjna” Tomasza Mertona jest praktycznym przewodnikiem medytacji chrześcijańskiej. Nie skupia się jednak na technikach medytacyjnych, ale na problemach towarzyszących modlitwie wewnętrznej. Pokazuje, co jest w tej praktyce potrzebne, a co szkodliwe. Zawiera liczne cytaty chrześcijańskich mistyków różnych epok. Jest więc także wskazówką do dalszych lektur.

Jest to ostatnia książka dokończona przez Mertona. Zarzuca się mu niekiedy, że pod koniec życia odszedł od wiary katolickiej. Ta książka obala te teorie. Jest bowiem na wskroś katolicka, stuprocentowo prawowierna. Uważam, że jest też jedną z najpożyteczniejszych lektur dla współczesnych medytujących katolików. Polecam ją wszystkim, którzy pragną praktykować modlitwę wewnętrzną.

1. Veni, veni Emmanuel, * captivum solve Israel, * qui gemit in exsilio, * privatus Dei Filio.
   Refren: Gaude, gaude, Emmanuel * nascetur pro te, Israel.
2. Veni, veni, Rex Gentium, * veni, Redemptor omnium, * ut salvas tuos famulos * peccati sibi conscios. Ref.
3. Veni, veni o Oriens, * solare nos adveniens, * noctis depelle nebulas, * dirasque mortis tenebras. Ref.
4. Veni, Clavis Davidica, * regna reclude caelica, * fac iter tutum superum, * et claude vias inferum. Ref.
5. Veni, o Iesse Virgula, * ex hostis tuos ungula, * de specu tuos tartari * educ et antro barathri. Ref.
6. Veni, veni, Adonai, * qui populo in Sinai * legem dedisti vertice * in maiestate gloriae. Ref.
7. Veni, o Sapientia, * quae hic disponis omnia, * veni, viam prudentiae * ut doceas et gloriae. Ref.

„Przyjdź, przyjdź, Emmanuelu” (łac. Veni, veni, Emmanuel) to chorał gregoriański oparty na proroctwie biblijnym z Księgi Izajasza 7:14, które mówi, że Bóg da Izraelowi znak, który będzie nazywał się Emmanuel (dosł.: Bóg z nami). Hymn jest oparty na siedmiu antyfonach adwentowych, zwanych także antyfonami wielkimmi lub antyfonami O (O Sapientia, O Adonai, O Radix, O Clavis, O Oriens, O Rex, O Emmanuel), których incipity tworzą słowo SARCORE, które odczytywane wspak brzmi Ero Cras, czyli przyjdę jutro. Nie jest więc zaskoczeniem, że w naszym hymnie zwrotki są ułożone odwrotnie. Początki hymnu nie są znane. Według jednych źródeł pochodzi z VIII wieku, według innych z XII. Najstarszy znany zapis, jako francuskiej wersji procesyjnej pochodzi z XV wieku, a wersja zbliżona do obecnej z XVIII wieku. Pieśń jest bardzo popularna w krajach anglosaskich, zarówno w oryginale, jak i w przekładzie łacińskim. (Źródła: wikipedia i Śpiewnik Kościelny)

Nie ma, jak dotąd dobrego przekładu polskiego. Istniejące są niekompletne i niedokładne, jak np. ten:

1.O przyjdź na świat, nasz Zbawicielu
I okup Ojcu złóż za wielu.
Pragniemy z Tobą żyć, Panie,
Spraw to w dniu zmartwychwstania.

Ref. Radość będzie, Odkupicielu,
Gdy przyjdziesz zbawić ludzi wielu.

2. O, przyjdź na świat Mądrości wieczna,
Do nieba drogę wskaż skuteczną.
Napełnij dusze mądrością,
Ubogać nas swą roztropnością.

Ref. Radość będzie, Odkupicielu,
Gdy przyjdziesz zbawić ludzi wielu.

O, Przyjdź pragnienie tego świata,
Spraw niechaj w każdym widzę brata.
W miłości nas pojednaj zdroju,
Tyś bowiem jest Królem Pokoju.

Ref. Radość będzie, Odkupicielu,
Gdy przyjdziesz zbawić ludzi wielu. Śpiewnik Kościelny

Czy ten:

Emmanuelu, przyjdź,
Uwolnij lud Swój, Izrael,
Który z wygnania zrodził się,
Wybranym synem Boga staje się.
Ref.: Gaude, gaude Emmanuel
Nascetur pro te Israel!
Przybądź, przybądź, o Wschodzie Słońca, zstąp,
Przyjdź, pociesz w smutku Swój wybrany lud,
Odpędź i usuń nocne mgły,
Niech świałość Twa rozjaśni nocy mrok.
Ref.: Gaude, gaude Emmanuel
Nascetur pro te Israel!
Przybądź, przybądź, O! Adonai,
Zejdź w majestacie chwały Swej,
Racz słowa prawdy ludziom dać,
Ty, któryś na Synaju prawo dał.
Ref.: Gaude, gaude Emmanuel
Nascetur pro te Israel Śpiewnik Kościelny

Albo ten:

Och przyjdź, och przyjdź Emanue – elu

            d                 C       Ais          d   d                     

Z niewoli, by wykupić naród Swój

             g                     Ais         d     Ais       C C

Niech każdy Cię rozpozna w Izrae – e – elu

              d                        Ais     C              d  d          

Niech tryśnie z Twego serca życia-a zdrój.

   C             d               C     a    d             

Ciesz się! ciesz się! o Izrae-elu             

       d        Ais      C    Ais7+ d d                   

Narodził się Ema-a-nu  – uel 

  C             d                 C       a    d       

 Simchu! Simchu! Ema-a-nu-uel

      d         Ais            C Ais7+d  

Yavo lachem b’nei Yi-i-israel.   

              d                      Ais    C      d d     

Och przybył, przybył Emanu – uel        

            d                C      Ais  d d                        

Z niewoli, by wykupić Izrael

        g                    Ais         d      Ais    C C

Co jęczy pod ciężarem swoich wi-i-i-in

           d                   Ais     C           d d           

Aż wreszcie się objawi Boży-y  Syn.

Może na przyszły rok sam spróbuję dokonać przekładu. Nie chciałem robić tego już do tego wpisu, aby nie powstawał na kolanie.